Engelse humor is 'n konsep wat so abstrak en tegelyk subliem aristokraties is dat dit gebruiklik is om alle grappige grappe daarop af te skryf. Intussen het die Engelse die mees gewone humor. Slegs dit het 'n baie uitgesproke nasionale geur en is dus meer verstaanbaar vir die Britte self as vir die inwoners van ander lande.
Instruksies
Stap 1
Odessane het hul eie taamlike antwoord op die vraag wat Engelse humor is. 'Dit is wanneer een gerespekteerde man iets vir 'n ander gerespekteerde man sê wat niemand verstaan nie, en hulle lag daarvoor.'
Stap 2
Die begrip 'Engelse humor' word inderdaad omring deur 'n aura van een of ander raaisel, verfyndheid en verhewe. Hulle sê dat nie almal die grappe van die Britte kan verstaan nie. Om dit te doen, moet u oor spesiale verfynde verstandelike vermoëns beskik en 'n man van edele geboorte wees. Is dit regtig?
Stap 3
Jerome K. Jerome het eenkeer gesê: "Om Engelse humor te verstaan, moet u 'n Engelsman gebore word." En hy was reg. Inderdaad, die eienaardighede van enige nasionale folklore, wat in baie opsigte tot humor behoort (staaltjies, koeplette, aforismes en woordspeling), is op twee dinge gebaseer: taal en tradisies. Dit is baie moeilik om iets te verstaan sonder hul medewete. En Engelse humor, anders as byvoorbeeld Russiese of Amerikaanse humor, in die letterlike sin van die woord, is gebaseer op hierdie twee walvisse.
Stap 4
In die eerste plek is baie Engelse humor gebou op 'n spel met woorde. En om dit te verstaan, is selfs kennis van die Engelse taal ook nie voldoende nie. En tweedens, as gevolg van hul konserwatisme, respekteer en bewaar die Britte ook hul baie eeue oue tradisies. Hulle is egter altyd nie geneë om vir hulle uit te lag nie. En hoe kan iemand lag oor wat hy nie weet nie? En derdens die Engelse mentaliteit. Russe glo gewillig wat hulle vertel word oor die eienaardighede van die Britse mentaliteit. Maar om te glo dat dit regtig is …
Stap 5
Die voorkoms van 'n verdraaide persepsie van sommige konsepte wat deur die Russiese literatuur en bioskoop opgelê word, beïnvloed onder andere ook. Byvoorbeeld, so 'n wonderlike en, soos dit lyk, baie gerespekteer deur die Britse gereg, soos hawermout. Byna elke film oor die Britte (hetsy 'n televisiereeks oor Sherlock Holmes, 'n sprokie oor Mary Poppins, of Agatha Christie se speurders) bevat beslis hawermout. 'N Mens kry die indruk dat hawermout die Britse gunsteling-lekkerny is. Maar in werklikheid - 'n gewone, langvervelige gereg wat die held van talle grappe geword het. Slegte weer buite die venster - hawermout. Hartseer en verveling is pap. Die vakansie was nie 'n sukses nie - nie 'n vakansie nie, maar 'n vaste hawermout.
Stap 6
Mikhail Zhvanetsky het twee wonderlike miniatures oor krewe, wat groot is. Maar gister. Maar vyf. En vandag is hulle klein. Maar drie elk. Maar vandag. En dieselfde storie is as't ware in Engels vertaal vir Amerikaners. So wat? Lag hulle daar daaroor?”- som die Amerikaanse baas aan die einde op. 'Hulle word geknou,' antwoord die bestuurder.
Stap 7
Dus, as Odessa die grootte van Groot-Brittanje was, sou die hele wêreld miskien gewonder het oor die verskynsel van Odessa-humor, nie Engels nie.
